Κοινές ασθένειες σκύλων
Οι σκύλοι εμβολιάζονται στην Ελλάδα κατά έξι νοσημάτων
(λεπτοσπείρωση, παρβοεντερίτιδα-”τύφος” , νόσος Carré-”μόρβα”, λύσσα,
λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα, λοιμώδης ηπατίτιδα).
Λεπτοσπείρωση: Νόσημα βακτηριακής αιτιολογίας με
μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία (μεταδίδεται και στον άνθρωπο).
Μεταδίδεται από δήγματα ποντικών και αρουραίων και μετά από επαφή με
ούρα ή αίμα μολυσμένου ζώου. Η εμφάνιση της νόσου είναι οξεία και τα
συμπτώματα πολύ έντονα. Ο σκύλος παρουσιάζει ανορεξία, κατάπτωση,
εμετούς, πυρετό και μπορεί να εμφανίσει ηπατική βλάβη (ίκτερος,
εκχυμώσεις, ρινορραγία) ή/και οξεία νεφρική ανεπάρκεια με ανουρία ή
ολιγουρία (απουσία ή μείωση της παραγωγής του ούρου). Προσπάθεια
αντιμετώπισης γίνεται με οροθεραπεία και ειδικά αντιβιοτικά με
επιφυλακτική όμως πρόγνωση. Στις περιοχές αυξημένου κινδύνου (συνήθως
αγροτικές περιοχές) ο εμβολιασμός γίνεται κάθε 6 μήνες για όλη τη ζωή
του ζώου ενώ στα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια χρειάζονται δύο
επαναλήψεις.
Παρβοεντερίτιδα-(“τύφος”):Αρκετά συχνή ιογενής
γαστρεντερίτιδα που συνήθως προσβάλλει κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών, ιδίως
όσα είναι ελλιπώς εμβολιασμένα ή εντελώς ανεμβολίαστα. Ιδιαίτερα
ευαίσθητα στον ιό είναι τα Rottweiler, αλλά γενικά σε όλα τα κουτάβια ο
ιός προκαλεί συνήθως εντονότατη γαστρεντερίτιδα με πολλούς εμέτους κι
αιμορραγική διάρροια υδαρούς σύστασης καθώς κι έντονη κατάπτωση και
πλήρη ανορεξία. Η νοσηλεία με ορούς και ενέσιμα αντιβιοτικά και
αντιεμετικά φάρμακα είναι η μόνη λύση, όμως και σε αυτή τη περίπτωση οι
πιθανότητες θνησιμότητας είναι αρκετά αυξημένες. Ο ιός μεταδίδεται από
κόπρανα μολυσμένου σκύλου και μπορούμε μηχανικά με τα χέρια μας ή τα
υποδήματά μας να τον μεταφέρουμε στο κουτάβι μας αν έρθουμε σε επαφή με
μολυσμένο σκύλο. Σκυλάκια κάτω των έξι μηνών πρέπει να εμβολιάζονται
κατά του ιού τρεις φορές με διαστήματα 15-20 ημερών ανάμεσα στις
επαναλήψεις.
Νόσος του Carré-(”μόρβα”):Ιογενές νόσημα λιγότερο
συχνό σε σχέση με το προηγούμενο αλλά εξίσου σημαντικό και σοβαρό, το
οποίο στα κουτάβια εμφανίζεται με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας και
αναπνευστικά συμπτώματα, τα οποία στα τελικά στάδια ακολουθούνται από
την εμφάνιση νευρικών συμπτωμάτων (επιληπτικές κρίσεις, σπασμούς των
μυών, απώλεια της συνείδησης) και συχνά τα ζώα καταλήγουν. Σε ενήλικα
ζώα μπορεί να εμφανιστεί μόνο με νευρικά συμπτώματα και είτε να
καταλήξει το ζώο στο θάνατο είτε να μείνουν χρόνια νευρολογικά
προβλήματα. Τα κουτάβια κάτω των έξι μηνών εμβολιάζονται κατά του ιού
τρεις φορές, όπως και για τη παρβοίωση.
Λύσσα: Ιογενές νόσημα πολύ σημαντικό για τη δημόσια
υγεία. Μεταδίδεται μέσω του σάλιου των μολυσμένων ζώων (συνήθως από
δαγκώματα). Εκδηλώνεται με νευρικά συμπτώματα και απάθεια η οποία
συνήθως αργότερα εξελίσσεται σε υπερδιέργεση (μανιακή μορφή). Ευτυχώς,
εξαιτίας των συστηματικών εμβολιασμών το νόσημα δεν έχει παρουσιαστεί
στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια, όμως η σοβαρότητά του καθώς και το
γεγονός ότι γειτονικές μας χώρες (π.χ. Τουρκία, Βουλγαρία) έχουν κατά
διαστήματα κρούσματα λύσσας, επιβάλλει τη συνέχιση των εμβολιασμών κατά
της νόσου. Το νόσημα μπορεί εύκολα να μεταδοθεί μέσω των συνόρων είτε
από αδέσποτα κατοικίδια ζώα είτε από άγρια ζώα που επίσης προσβάλλονται
από τον ιό (π.χ. αλεπούδες). Τα κατοικίδια ζώα εμβολιάζονται μια φορά το
χρόνο κατά της λύσσας και για τα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια δε
χρειάζεται επαναληπτική δόση.
Λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα:Σύνδρομο στο οποίο
συμμετέχουν διάφοροι ιοί και βακτήρια, σημαντικότερα εκ των οποίων είναι
ο αδενοϊός του σκύλου και η Bordetela Bronchiseptica, τα οποία και
περιέχονται στα εμβόλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αφορά νεαρά κι
ενήλικα ζώα. Συνήθως μεταδίδεται μετά από επαφή με άλλους σκύλους,
παραμονή του σκύλου σε ξενοδοχείο σκύλων ή εκθέσεις ζώων κ.λ.π. και
γενικά όπου συγχρωτίζονται πολλοί σκύλοι. Εμφανίζεται με αναπνευστικά
συμπτώματα (βήχας, φτέρνισμα, έκκριμα από τις ρινικές κοιλότητες) που σε
προχωρημένο στάδιο, αν υπάρχουν σοβαρές μικροβιακές επιπλοκές ή
πρόκειται για πολύ νεαρό ή εξασθενημένο ζώο, μπορεί να επηρεάσει τη
γενική κατάσταση του ζώου με την εμφάνιση πυρετού, απάθειας και
ανορεξίας. Συνήθως η πρόγνωση είναι καλή και τα συμπτώματα υποχωρούν με
κατάλληλη αντιβιοθεραπεία και χορήγηση βλεννολυτικών φαρμάκων. Τα
κουτάβια χρειάζονται δύο επαναλήψεις του εμβολίου όταν
πρωτοεμβολιάζονται.
Λοιμώδης ηπατίτιδα:Ιογενές νόσημα που προκαλείται
από έναν αδενοϊό του σκύλου, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον ιό που
προκαλεί την ηπατίτιδα στον άνθρωπο, ούτε και μεταδίδεται στους
ανθρώπους. Προσβάλλει νεαρά αλλά κι ενήλικα ανεμβολίαστα ζώα.
Εμφανίζεται με ανορεξία, κατάπτωση, εμέτους, απώλεια βάρους, πόνο στη
ψηλάφηση της κοιλιάς και συμπτώματα ηπατικής ανεπάρκειας όπως ίκτερο.
Προσπάθεια θεραπείας γίνεται με υποστηρικτική αγωγή με ορούς και
αντιβιοτικά. Παρόλα αυτά η πρόγνωση είναι επιφυλακτική. Κουτάβια κάτω
των έξι μηνών εμβολιάζονται τρεις φορές κατά της λοιμώδους ηπατίτιδας.
Σημείωση:Υπάρχει επίσης το εμβόλιο κατά του
κορωναϊού, ο οποίος προκαλεί νόσημα συνήθως ήπιο και αυτοπεριοριζόμενο
(εντερίτιδα και μέτρια κατάπτωση σε κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών). Εξ
αιτίας της ύπαρξης πληθώρας αντιγονικών στελεχών του ιού, τα συνήθη
νεκρά εμβόλια δε δίνουν ικανοποιητική προστασία. Για τους παραπάνω
λόγους το εμβόλιο αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε κυνοτροφεία λόγω του
αυξημένου κινδύνου ο ιός αυτός να αποτελέσει την αφορμή εμφάνισης
σοβαρής εντερίτιδας άλλης αιτιολογίας. Σε οικόσιτους σκύλους δεν
κρίνεται απαραίτητος ο εμβολιασμός κατά του κορώναϊού.
